پیرمرد و پیرزنی جلو اومدن و بیامرزی گفتن و از همسریابی در تبریز کردن کم کم خلوت میشد. مرکز همسریابی تبریز به خانم بزرگ نگاه کرد و گفت: چرا گفتید ما بیایم باور کنید ما ارث نمیخوایم ما سایه سر میخواستیم که ازمون گرفتشون. ارث برای ما پدرو مادر نمیشه. مرکز همسریابی تبریز هم لبخند غمگینی زد. زن آرومی بود دلم میخواست بیشتر بشناسمش. همه مهمون ها که رفتن کل خونواده ی رادفر دور هم رو مبل ها نشسته بودیم. مادربزرگ اینطوری معرفی کرد: شهلا عمه شما و ته تغاری من. حتی سرش رو بلند نکرد و این اصلا مهم نیست. ادامه داد: ایشون همسر شهلا آقای امینی و دخترش شیما. به دخترش نگاه کردم که با لبخند بهمون سرتکون داد حدودا بهش میخورد پونزده سالش باشه. ایشون عمومهران فرزند ارشد من.
باعشق لبخند زد و به گرمی جوابش رو دادم. یک ایشون هم زن کانال همسریابی تبریز مرجان هستن.رمان مرجان لب باز کرد: خوشوقتم. همسریابی تبریز هم آهسته گفت: همچنین. ایشون هم عمو مهرداد و همسرشون فاطمه هستن. فاطمه که نگاه گذرایی به ما کردو چیزی نگفت، مهردادم حتی سر بلند نکرد مارو نگاه کنه. از بابا شنیده بودم که دورادور فهمیده بچه دار نمیشن. سایت همسریابی تبریز ادامه داد: پسر دوم من مهرداد. .. عمومهران هم سه تا پسر داره که رفتن برای مراسم سوم آقا بزرگ یک سری کارها رو انجام بدن الان میرسن. صدای همسریابی تبریز تلگرام بلند شد: از آشنایی همه خوشوقتم. لب باز کردم: منم همینطور. با لبخند جوابمون رو دادن. شام رو به اسرار همسریابی در تبریز موندیم. ساعتای 1۲ بود که همسریابی تبریزی گفت: بلند شدیم از همه کردیم عمو مهرداد و شهلا نگاهمون نکردن بریم ساغر. اما مهم نبود.
دست مرکز همسریابی تبریز رو بوسیدم.
خم شدم و آروم دست مرکز همسریابی تبریز رو بوسیدم. چشماش برقی زد و زمزمه کرد: پیر شی مادر. همسریابی تبریز هم خم شد و روبوسی کرد. به طرف در رفتیم که... لحظه آخر صدای شهلا بلند شد: برید دیگه بر نگردید. همسریابی تبریز تلگرام برگشت و گفت: دیگه کلاهمون اینطرفام بیوفته هم بر نمیگردیم. همسریابی امید تبریز که با اخم به شهلا نگاه کرد و اون رسما خفه شد رو به ما کرد و گفت: چی میگی همسریابی تبریزی جان. این چه حرفیه! سایت همسریابی تبریز گفت: فردا سوم آقاست صبح اینجا باشید. لب باز کردم نزاشت حرف بزنم: همین که گفتم... سکوت کردیم و به راه افتادیم از عمارت خفه و خوفناک فقط فاصله گرفتن لازم بود. تو راه اصلا حرف نزدیم هنوز نفسمون بالا نیومده بود کاش برنمیگشتیم اونجا! وارد خونه که شدیم همسریابی تبریز گفت: فردا چیکار میکنی؟ میریم دیگه.
در حالی که گره ی مانتوش رو باز میکرد گفت: شهلا به کشتن نده مارو؟ دیگه داری هذیون میگی شب بخیر. صبح ساعت 9 بیدارشدیم و بعد از صبونه حاضر شدیم بری یه جنگ جهانی با شهلا. باورم نمیشه که نمیفهمه ما هم خونش هستیم با ما جنگ داره... آرایش کاملی کردم، خط چشم پهن کشیدم. مانتو مشکی بلندی تنم کردم و شلوار مشکی قد 90 همه چیز خوب بود شال حریر و کتونی مشکی. همسریابی تبریز تلگرام اما تو آرایش خودش رو خفه کرده بود مانتو کوتاه و شلوار گشاد مشکی پوشیده بود. در خونه رو قفل کردم و عینکم رو زدم تو پارکینگ سوار 206 من شدیم و به طرف آدرس به راه افتادیم. همون اطراف پارک کردیم و پیاده شدیم.
همسریابی تبریزی لب باز کرد
همسریابی تبریزی لب باز کرد: دلم یه جوریه ساغر... نگاهش کردم و آهسته سرتکون دادم: منم دلشوره دارم. وارد باغ شدیم بازم شلوغ بود همه با علامت سوال نگاهمون میکردن. میخواستیم وارد عمارت شیم که صدایی باعث شد برگردیم: با کی کار دارین؟ با دیدنش جاخوردم خودش بود، باید اعتراف کرد به این همه زیبایی، همسریابی تبریز زمزمه کرد: چقدر آشناست قیافه اش؟ نشناختیش؟ شب عقدی مهرانا و ماکان رفیق ماکانه. چشمای همسریابی تبریز تلگرام گرد شد و آروم گفت: آره جلوتر رفتیم، جلوش ایستادیم.