آروم سمت در رفتم و دستی به روش کشیدم...دستگیره رو گرفتم و پایین دادم. اه لعنتی، قفل بود. کمی فکر کردم و یادم اومد که، از تو اتاق سایت های مجاز همسریابی، میانبری به این سمت هست.سریع سمت اتاقم رفتم و در رو قفل کردم...فکر کنم تو اتاقم دوربینی کار نزاشتن که سایت همسریابی بانو، انقدر بیخیال تو اتاقم پرسه میزنه. سمت قفسه رفتم و همون کاری رو کردم که سایت همسریابی معتبر رایگان کرد؛ در با تیک کوتاهی باز شد و بالفاصله داخل راهرو تاریک رفتم...دوباره در رو بستم. وای کاش حداقل با سایت های مجاز همسریابی کوفتی میاوردم تا اینجا رو روشن کنم. هیچی دیده نمیشه ها، می ترسم سوسکی چیزی زیر پام بیاد. وای! از فکر همچین چیزایی چندشم شد! نفس عمیقی کشیدم و به سمت چپ راهرو قدم برداشتم؛ از دیوار گرفته بودم و سایت های مجاز همسریابی رو برای این کوخ ملخک ها آماده کرده بودم. مدتی گذشت.
سایت همسریابی بانو من رو از حلقش بیرون آورد.
به همون جایی رسیدم که اون سری سایت همسریابی بانو من رو از حلقش بیرون آورد. دستی به دیوار کشیدم که این هم خیلی باحال باز شد؛ راستش خر کیف شدم. آروم و با مالحظه داخل رفتم و اطراف رو نگاه کردم؛ خب درست اومده بودم.
- هنوز نور کوچیکی وسط اتاق بزرگ دایره ای مانند رو احاطه کرده بود. سمت کاغذها رفتم؛ ایندفعه طراحی های بیشتر اضافه شده بود. روی دیوار هم طراحی یک فرمول بود و چند نوشته ی ریز و عجیب غریب هم کنارش بود. سرم رو که برگردوندم، با بشری همانند همین عکس روی دیوار مواجه شدم؛ سمتش رفتم و محتویات داخلش رو نگاه کردم. خواستم بهش دست بزنم که صدای باز شدن قفل اومد. قلبم به شمارش افتاده بود و نمی دونستم باید چه کار کنم. سریع زیر یک میز نسبتا کوچیک رفتم و چون جثه ی ریزی داشتم، جا شدم.
- جلوی دهنم رو گرفتم تا یک وقت صدایی چیزی ازم در نیاد. هیچ چیزی نمی تونستم ببینم و فقط صدا می اومد. صدای باز شدن در...قدم زدن یک نفر و بوی عطر تلخ و نا آشنا... صدای کاغذ و شیشه...از آخر صدای یاصر رو شنیدم که انگار تازه به اتاق اومده بود: یاصر: - پروفسور، بهتره بریم. اینجا چه کار می کنید؟ صدای پروفسور: - اومدم همه چ ی رو راست و ریست کنم.
- سایت همسریابی بانو این روزا خیلی مشکوک میزنه، نمیشه دیگه بهش اعتماد کرد. یاصر: - چطور، چیز عجیبی دیدین؟ کمی مکث و دوباره صدای پروفسور: - از وقتی اون دختر اومده اینجا، کامال قاط زده؛ البته اولش هم زیاد ازش خوشم نمی اومد. اما االن بدتر شده! صدای خنده ی یاصر و صحبتش: - زیاد حساس شدین. شاهین خان زرنگن، اگه چیزی متوجه می شدن، االن ساکت نبودن.
- پروفسور: - نمیدونم. اما باید سایت رسمی صیغه ایرانیان رو تحت فشار قرار بدیم. صدای پا و خارج شدنشون...قفل شدن در و رهایی من از حالت خوفناک. آروم از زیر میز بیرون اومدم و صاف ایستادم؛ به حرفاشون فکر کردم. یعنی چی که تغییر کرده؟ چرا حاال تقصیر من می ندازن؟ چرا این پروفسور رو من تا حاال ندیدم؟
باید به سایت همسریابی بانو بگم
اصال چه پدر کشتگیی با سایت همسریابی معتبر رایگان دار ه؟ باید به سایت همسریابی بانو بگم که قراره تحت فشار قرار بگیره؟ برو بابا اصال بمنچه...نه، نه. سایت رسمی صیغه ایرانیان این چند روز خیلی بهم کمک کرد. شاید گفتن منم کمکی بهش کرد. نگاهی به اطراف انداختم. چی اینجاست که پروفسور از فاش شدنش هراس داره؟ دیگه منتظر نشدم و از همون راهی که اومدم، به سمت اتاقم روونه شدم. پشت به تختم بودم و داشتم قفسه رو می بستم که با صدای سایت همسریابی معتبر رایگان یک هین بلندی کشیدم و برگشتم و به دیوار تکیه دادم. چشم هام رو بسته بودم و دستم روی قلبم بود.با باز شدن چشم هام، سایت رسمی صیغه ایرانیان رو نیم قدمی سایت های مجاز همسریابی دیدم. انگار کامال عصبانی بود؛ چون کامال شبیه لبو شده بود.