اون دو دو تا چهار تا کرد و دید اگر سر خاموش کردن جارو چانه بزند، تمام آن دانه های نازنین رستوران شیراز تورنتو تلفن را این جاروی دهن گشادِ وراج میبلعد.
برنامه هاي رستوران شيراز تورنتو نمیتوانست
موهایش بیشتر میرفت داخل جارو و ریشه هایش تیر میکشید. برنامه هاي رستوران شيراز تورنتو نمیتوانست از زیر تخت در بیاید زمانی که جفت دستانش به سرش بود و لوله ی جارو، فقط داد میکشید: -کندی موهام رو، اون المصبو خاموش کن گفتم. -خب بیاین بیرون بگین؛ من نمیشنوم. مزاحم کار من شدین هزار تا کار دارم دیر شد. -دارم میگم موهام رو خورد این؛
- کری مگه؟
- -چیزی نخوردین؟
- من که مسئول نهارتون نیستم؛
- سر فریبا خانوم داد بزنین؛
- به من چه که از صبح هیچی نخوردین خب.
- ای بابا، این چرا گیر کرد؟
جارو بالاخره از موهای برنامه هاي رستوران شيراز تورنتو کنده شد و رفت روی گردنش. دستش را به زمین گرفت و تا آمد بیرون، زنجیر پاره شد و کلید رفت داخل جارو و رستوران شیراز در تورنتو که متوجه گندی که زده نشده بود، رفت سمت کمد و جارو هم کشیده شد سمت لباس های نازنین. او خم شد و لباسها را کنار داد و لوله ی جارو منحرف شد و مینی گربه ی رها شده ی رها که روی زمین بود، قل خورد داخل جارو و فقط امیرحسین دید که مینی گربه ی پشمالوی بیچاره کوچکترین آخی زمان بلعیده شدن نگفت. این بار امیرحسین خودش هجوم برد به سمت جارو برقی نفرت انگیز و تمام حرص و عصبانیت موج خورده ی داخل سلول های عصبی اش را ریخت روی دکمه ی پاورش و جارو با صدای خرناسی رو به افول خاموش شد. رستوران شیراز تورنتو بدون اینکه سؤال کند و چرا بیاورد و حتی نگاه کند دوباره خم شد و جارو روشن شد.
رستوران شیراز در تورنتو عصبانیتر خاموشش کرد و رستوران شیراز تورنتو روشنش کرد. آنقدر تکرار شد که آخرین بار جفتشان همزمان خم شدند و در این کشاکش، تصادف دردناک برخورد سرهایشان اتفاق افتاد و جارو خاموش ماند. هر دو در حالی که سرشان را گرفته بودند و چشم هایشان را بسته بودند شروع کردند.اصلا معلوم هست چرا این کارا رو میکنین؟ -کوری ندیدی تموم اون دونه های نازنینم رو گرفتی با جاروت؟ -هه، جاروی من؟ خب دونه های نازنینتون روی زمین چیکار میکرد؟
این بار رستوران شیراز تورنتو هول شد و دور و برش را پایید.
این بار رستوران شیراز تورنتو هول شد و دور و برش را پایید. -گربه؟ کو؟ گربه دارین توی اتاقتون آقای بهاروند؟ هان؟ کوشی؟ رستوران شیراز در تورنتو دمش را با حرص داد بیرون و زمان را برای تالفی مناسب دید.
-از ترس تو، تو کمد خودش رو گم و گور کرد. مینی جان؟
مینی بابا کجایی؟ بیا بیرون. این جوجه کُرک و پرش ریخته، فقط صدا داره، ترس نداره! رستوران شیراز تورنتو جیغ کشید و لوله ی جارو را رها کرد و دوید بیرون. پرده ی اتاقش را بالا زد و ماگ را به دهانش نزدیک کرد. آن پایین، کنار باغچه های مستطیل شکل با آجرهای اریب و طَبَق به طبق چیده شده ی لبه هایشان، رستوران شیراز تورنتو تلفن دستکشِ زرد پوشیده بود و گلدانچه های کوچک را بر میداشت؛ خاکشان را خالی میکرد و بعد گلهای جدید آورده را با ریشه هایی که باز هم دورشان حصار خاک بود میگذاشت داخل خانه ی جدیدشان. خیلی وقت میگذشت از زمانی که او با هر چه گلدان و گل و گیاهِ یسنایی بود قهر کرده بود و این چند وقت انگار تمام گیاهان به واسطه ی رستوران شیراز تورنتو تلفن، منت میکشیدند که تقصیر ما چیست که چوب اشتباه دیگران را به ما میزنی؟