دیگه واسه من نمی تونست نقش بازی کنه! کنارم راه افتاد. حالا نگفتی چند تا شماره تور کردی امروز. خیلی بی خیال گفت: شیش تا! برگشتم و با حرص گفتم: خجالت بکش! از صبح به شیش نفر شماره دادی؟ حق به جانب گفت: نه برگشتم و با دیجی موویز سریال دارک نگاش کردم. شونه ای بالا انداخت و گفت: به پنج نفر. اون یکی خودش به من شماره داد! و نیشش باز شد
از پرویی این دیجی موویز سریال واکینگ دد گفتم
خنده ام گرفت از پرویی این دیجی موویز سریال واکینگ دد گفتم: ای بمیری تو که سیر نمی شی! اونم زد زیر خند و گفت: جات خالی چه شبی بود. بعدم شروع کرد به تعریف کردن دیجی موویز سریال واکینگ دد. اینقدر خندیده بودم که نمی تونستم روی پام وایسم. دیگه داشتم می مردم نمی تونستم بگم دیگه بسه هولش دام که اونم یه تنه محکم بهم زد که نزدیک بود پرت شم روی زمین که خودش چنگ زدم و دستم و گرفت. تلو تلو خوردم و برگشتم و بازوشو گرفتم و همون جور که می خندیدم یه خورده زیگ زاگ رفتیم که همون موقع یکی از پشت صدام زد: سرمه خانم! برگشتم سمتش. دیجی موویز سریال بود که با چشمای وق زده به ما نگاه می کرد. نمی تونستم خنده امو کنترل کنم. دست دیجی موویز سریال فرندز و گرفتم که ولو نشم
گفتم سلام دیجی موویز سریال لوسیفر
برگشتم و گفتم سلام دیجی موویز سریال لوسیفر و دوباره از یادآوری حرفای دیجی موویز سریال فرندز پخی زدم زیر خنده که دیجی موویز سریال you با خنده زد به شونه ام و گفت: مرض باز افتادی رو دور خنده! بگو من نبودم چی زدی! یعنی قیافه دیجی موویز سریال دیدنی بود. اخم کرده بود و کم کم اومد جلو. ما دیگه رسیده بودیم جلو خونه! نیم نگاهی به من بعد هم دیجی موویز سریال پیکی بلایندرز انداخت و گفت: حالتون خوبه! قبل از من دیجی موویز سریال ویچر جواب داد: از لباستون معلمومه که دیجی موویز سریال لوسیفر نیستین! حالشم خوبه! و با لحن مسخره ای گفت: ببخشید راستی شما؟ خنده ام کمتر شده بود. زدم به شونه اشو گفتم: بی خیال دیجی موویز سریال ویچر! و رو به دیجی موویز سریال گفتم: من خودم دیجی موویز سریال دارک! و کلیدم و انداختم تو در و در وباز کردم. نمی آین تو؟ دیجی موویز سریال نگاهی به چراغ های خاموش خونه انداخت و گفت: دیجی موویز سریال دارک اینا نیستن؟