ساکمو دست به دست کردم و گفتم: نقطه ضعف گرفتی ازش؟ برنامه دوستیابی ترنسلی سر تکون داد: آره نمی دونی بچه ام چقدر بهداشتیه رفته رشته پزشکی و همش در حال ضد عفونی کردن ماست اینقدر بدش می آد از کثیفی البته قبلش یه چند درصدی اینجوری بود ولی الان دیگه شورشو در آورده گونه امو خاروندم و با خباثت تمام گفتم: عجب!
برنامه دوستیابی ترنسا با چشمای ریز نگام کرد
برنامه دوستیابی ترنسا با چشمای ریز نگام کرد و من فقط یه لبخند خانمانه بهش زدم که نفهمه پشت این عجب گفتن خشک و خالی من چه افکار شیطانی پنهان شده جلوی در خونه یه لحظه ایستادیم یه نگاه به برنامه دوستیابی ترنست کردم و گفتم: حاضری؟ اونم با یه اخم که انگاره داریم می ریم ماموریت غیر ممکن سر تکون داد دوتایی شونه به شونه وارد خونه شدیم به جون خودم در اون لحظه فقط یه اسلو موشن کم بود و یه آهنگ حماسی اگه عینک دودی هم داشتیم دیگه عین ورود صحنه دوتا قهرمان می شد که دارن می رن برای انتقام برای تاثیر بیشتر برنامه دوستیابی ترنسلی کیفش و انداخت روی شونه اش و همون جا با دستش نگهش داشت یعنی خیلی جلوی خودم و گرفتم که نزنم زیر خنده چند نفری توی حیاط ولو بودن و با دیدن ما واقعا جا خوردن خوب راستش برنامه دوستیابی ترنست و من با اون هیکلای تو پر ورزشکاری وقتی کنار هم راه می رفتیم ابهتی بودیم واسه خودمون جلوی در صدام و انداختم ته گلوم و گفتم: بفرما برنامه دوستیابی ترنس جوش خوش اومدی!
برنامه دوستیابی ترنساز که انگار جو نمایش گرفته بودش
برنامه دوستیابی ترنساز که انگار جو نمایش گرفته بودش سری تکون داد و با کفش رفت تو چشمای خودمم گرد شد این دیوونه داشت چه غلطی می کرد زود کفشام و در آوردم و دنبالش دویدم نگاهی توی سالن چرخوندم و وقتی فهمیدم کس دور و برم نیست یه تکل از پشت رفتم تو پاش که به جون خودم شک ندارم اگه تو بازی بود حتما سه کارت قرمز رو شاخم بود برنامه دوستیابی ترنس که ولو شده بود روی زمین بلند شد و عین گاو وحشی که پارچه قرمز دیده باشه اومد سمتم که من جلوشو گرفتم و تند گفتم: برنامه دوستیابی ترنسا جون آبرومون و نبر! برنامه دوستیابی ترنس یه چشم غره رفت بهم و گفت: چون الان وسط عملیاتیم می ذارم واسه بعد بعد با حرص گفت: الاغ اسخون پام خورد شد خوب تقصیر خودته کی گفت با اون کفشای پر کثافتت بیای تو!
برنامه دوستیابی ترنسلی ابرویی بالا انداخت
برنامه دوستیابی ترنسلی ابرویی بالا انداخت و گفت: عزیزم من نمی خوام کفشای دویست تومنیم به باد بره! باهوش نمیری یه بار از این همه آی کیو! بعد کفشامو آوردم بالا و گفتم: ببین من هر روز برشون می دارم می برم تو اتاق به توی جلبکم گفته بودم زود باش درشون بیار منم توی این خونه کوفتی دارم زندگی می کنم مثل اینکه! برنامه دوستیابی ترنساز پوفی کرد و گفت: حیف که خراب رفیقم! بعد تند تند بند کفاشو باز کرد و برشون داشت با سر حرکتشو تائید کردم و به در اتاقم اشاره کردم پشت در اتاق گوش ایستادم صدای حرف می اومد به نظرم همه بودن یه لبخند به برنامه دوستیابی ترنس زدم و با دستم شماره یک دو سه رو نشون دادم و بعدم در و باز کردم و بلند داد زدم: سلام به همگی! که فکر کنم چسبید به سقف شیده هم داشت از روی تخت می افتاد که خودشو گرفت فقط رکی بود که نیشش بازشدواونم مثل من داد زد: سلام چطوری سرمه بلا؟ یعنی این سرخوش دل خجسته ای بود واسه خودش بعد چرخیدم سمت برنامه دوستیابی ترنساز.